थोड्याच वेळात आशिष ऑफिसला आला... त्याची चाहूल तुषार आणि समायराला लागली... दोघांनीही लॅपटॉप उघडून त्यावर काम करत आहे असा अविर्भाव आणला...
आशिष त्यांच्या केबिनला आला....
आशिष : काय !! झाले का प्रेझेंटेशन??
तुषार : हो !! आम्ही तूझी खूप वाट पहिली, पण तू??
आशिष : हं !! मग ती खडूस म्हातारी माझ्या नावाने बोंबलली असेल....
तुषार : काय??
आशिष : नाहीतर काय?? नुसती माझ्यावर खार खाऊन असते... माझ्याशी काय दुश्मनी काय माहीती... थोडं उशीरा झालं असतं तर काय बिघडलं असतं !!
तुषार : बरं तूला बघायचं आहे का प्रेझेंटेशन?? आणि लॅपटॉप समोर केला....
आशिष : अरे तू बनवला आहॆस ना मग बेस्ट असणार !! मी बघतो निवांत... एकदा म्हातारीला जाऊन भेटतो.. तीला जाब विचारतो माझ्याशिवाय कसं काय प्रोजेक्टचं प्रेझेंटेशन झालं ते...
तुषार आणि समायरा एकदम अवाक होऊन आशिष कडे बघत बसले
समायरा तर आशिषच्या अश्या उद्धट बोलण्याचा खूप राग येत होता......
आशिष तिथून तडक मार्थाच्या केबिनमध्ये गेला.... दोघांचाही आवाजाचा गोंधळ बाहेर स्पष्ट ऐकू येत होता...
तिथून गणेश सटकून बाहेर आला होता....
तोच तुषारने गणेशला आवाज दिला....
गणेश : काय साहेब?? काय झालं??
तुषार : अरे कसला गोंधळ चालू आहे??
गणेश : काही नाही साहेब हे नेहमीचच आहे??
तुषार : मार्था काहीच ऍक्शन का घेत नाहीत त्याच्यावर??
गणेश : ऍक्शन कशी घेणार?? त्यांचा पुतण्या आहे तो...
तुषार आणि समायराला आणखी एक धक्का बसला...
तुषार : पण नावावरून तसे वाटत नाही...
गणेश : हो, त्याच्या आईवडिलांचं लव्ह मॅरेज होतं...
तुषार : मार्थाला मूल वगैरे नाही का??
गणेश : आहे ना!! सुहास नाव त्याचं.... एकुलता एक.. पण आता तो अमेरिकेत असतो... सध्या शिकत आहे तो....
तुषार : आता शिकत आहे?? बराच लहान आहे मग !!
गणेश : हो.. त्याचा जन्म मार्थाच्या लग्नानंतर वीस वर्षांनी झाला असं ऐकून आहे....
तितक्यात मार्थाने गणेशला आवाज दिला.... आणि ताण ताण करत आशिष ऑफिसच्या बाहेर पडला....
सगळ्या ऑफिसच्या लोकांची कुजबुज चालू झाली....
रजनी : मार्था कश्याला याला इतकं सहन करते काय माहिती??
दिवाकर हा त्या ऑफिसमधील सगळ्यात सिनियर सहकारी होता... तो म्हणाला, काय करणार?? तीने आपल्या नवऱ्याला प्रॉमिस केलं होतं की याचा सांभाळ करेन... पण हा मात्र पार डोक्याच्या वरचा निघाला...
तुषार आणि समायराला देखील आता आशिषबद्दल सगळा अंदाज यायला लागला होता....
समायरा (हळूच ): तरीच हा इतकं फ्रॉड करतो आहे... नाहीतर मार्थाचा स्वभाव बघता कुणी फ्रॉड करायचा विचारही करणार नाही.....
तितक्यात दिवाकरचा आवाज आला तो रजनीला बोलत होता.... पण काही का असेना आशिष मार्थाची सगळी धुरा सांभाळत आहे ना... नाहीतर एखाद्याने आतापर्यंत सगळं स्वतःच्या नावावर केलं असतं.....
तुषार आणि समायरा पून्हा गोंधळले.... समायारा म्हणाली
.. एक तर आशिष या दिवाकरला फसवत आहे किंवा हे दोघेही मिळून फ्रॉड करत असावेत....
तुषार : आपण तर्क वितर्क करणं इथेच थांबवू या... नाहीतर एक एक धक्क्याने आपली पागल होण्याची वेळ येईल.....
तुषारने विषय बदलण्यासाठी छोटूला फोन करून दोन कप चहा मागवला....
छोटूने चहा आणला.....
तुषार : काय रे छोटू छान अद्रक टाकली आहे ना चहात?? डोकं जाम बधिर झालं आहे....
छोटू : हो साहेब, अस्सल दुधाचा चहा आणला आहे मलाई मारके..
छोटूने दोघांच्या हातात चहा ठेवला....
तुषार : समायरा!! आजपासून आपण एक काम करू...
समायरा : काय??
तुषार : आपण आधी आपल्या प्रोजेक्ट आणि जाहिरातीवर concentrate करू.... हे आशिष प्रकरण थोडं बाजूला ठेवू... असंही ज्या वेळेस तू तयार केलेल्या जाहिराती त्याच्यासमोर येतील तेव्हा आपल्याला त्याच्याकडे लक्ष द्यावे लागणार आहे....
समायरा : हो ना !! मार्थाच्या केबिन मधून आपण बाहेर निघाल्यावर किती छान वाटत होतं... पण तुषार त्या आशिषने आपल्या प्रोजेक्टवर साधी नजर सुद्धा नाही फिरवली.... तूला विचित्र नाही वाटले का??
तुषार : अगं समायरा !!त्याच्या नजरेत आपण सध्या मूर्ख आहोत आणि दुसरी गोष्ट त्याला आपण दोघेही खटकलो आहोत... कारण तो हे काम आधी पाहायचा.... खूप कमावलं असणार त्याने.... आणि आता हे काम आपल्याला मिळालं आहे....
got it समायरा हा आशिष नक्कीच आपल्याला नौकरीवरून काढून टाकण्याच्या मागे लागणार.....
समायरा : बापरे !! म्हणजे आता या आशिषपासून फार सांभाळून राहावे लागणार....
तुषार : जाऊ दे... "servival of the fittest " आता आपल्याला लढण्याशिवाय पर्याय नाही....
असं म्हणून दोघेही आपापल्या कामात गुंग झाले...
ऑफिसची वेळ संपली... नेहमीप्रमाणेच दोघेही तुषारच्या बाईकवर बस स्टॉप पर्यंत गेले....
बस स्टॉप वर समायरा उतरणार तोच तीची नजर बसस्टॉपच्या कोपऱ्यात उभ्या असलेल्या आशिषवर गेली....
समायरा: तुषार !! थांब.. अरे आशिष....
तुषारला हेल्मेटमुळे काही ऐकूच आले नाही आणि तीला बसस्टॉप वर उतरवले....
समायराने एकदम तुषारचा हात दाबला.... त्यामुळे तुषार एकदम गोंधळून गेला.... त्याने हेल्मेट काढलं आणि आता बरोबर समायराच्या मागे उभ्या असलेल्या आशिषकडे त्याची नजर गेली....
समायराने देखील नजरेनेच तुषारला खुणावले....
तुषार : हे बघ समायरा !! तू आई कडे जात आहॆस ना, सोबत फळे घेऊन जा... घरी येण्याची घाई करू नकोस... उद्या डायरेक्ट ऑफिसला ये मग इथूनच उद्या सोबत घरी जाऊ....
अरे आशिष !! तू इथे??
आशिष : अरे माझी बाईक पंक्चर झाली... म्हणून तर सकाळी उशीर झाला होता...
तुषार : तूला सोडायचं का?? कुठे जायचं आहे....
आशिषने पत्ता सांगितला !!
तुषार : रस्त्यातच आहे... चल मी सोडतो तूला...
आशिष : ठीक आहे चल....
तुषार : आरामशीर जा समायरा....
समायरा : हो...
तुषार आणि आशिष बाईकवर निघाले....
आणि समायराने 'वाचलो बुवा' असं म्हणत सुस्कारा सोडला....
क्रमश :
भाग 13 वाचण्यासाठी निळ्या line वर क्लिक करा 👇
कथा आवडल्यास like करून comment करा.
अजून नवनवीन कथा वाचण्यासाठी या वेबसाईट ला फॉलो करा
प्रकाशनाचे आणि वितरणाचे हक्क लेखिकेकडे राखीव
©® डॉ. सुजाता कुटे
©® डॉ.सुजाता कुटे.
){kind=link}
0 टिप्पण्या