किती सांगायचं मला (भाग 25)

तुषारला एक वेळ असं वाटून जायचं सांगावं का समायराला... पण मग वाटायचं ती समजून घेईल का? तीने उलटाच अर्थ काढला तर?? मी तिला दिलेले कॉम्प्लिमेंट देखील तीने सरळ अर्थाने घेतले नाही.... तर माझ्या भावना तीला काय समजणार....

 पण नलिनी !!तिच्या मनात काय आहे... तिला भेटल्यावर तिला काही आपल्या बद्दल वाटते असं काही वाटलं नाही....

समायरा : तुषार !! कुठे हरवलास.... 

तुषार : काही नाही.... 

समायरा :अश्यात एक नवीन हरवण्याची बिमारी लागलेली दिसतेय.... काय झालय?कुणी पोरगी बीरगी आवडली की काय?? समायराने एकदम बॉम्ब टाकला.😜... 

तुषार :समायरा !!काहीतरीच काय.... तू असताना 😍मला काय अधिकार आहे.... दुसरं कुणी आवडण्याचा..... 

समायरा : काय?? 😳

तुषार :समायराला खुणावून.... अरे रजनी काही काम होतं का?? 

रजनी :माझ्याकडे असलेली एक कस्टमरची फाईल दिसत नाहीये... सगळीकडे शोधली...शेवटी तूमची केबिन बघायची राह्यली.... मला खात्री आहे इथेच ती सापडेल.... 

तुषार :आम्ही तर मागवली नाही... मग तूला इतकी खात्री काशीकाय??

रजनी :हा गणेश आहे ना बोलबच्चन... तो नेहमीच असं करतो... ही बघ सापडली.... 

तुषार :तरीच ही फाईल अनोळखी वाटत होती.... 

रजनी : by the way समायरा !!!तुषार एकदम नाकासमोर सरळ चालणारा प्राणी आहे.... i think, he loves you a lot.😊 चला निघते मी..... 

रजनी गेल्यावर तुषार 🤦‍♂️ आणि समायराने 🤦‍♀️डोक्यावर हात मारला....दोघांनाही हसावं की रडावं अशी स्तिथी निर्माण झाली होती.... तरी दोघे शांत बसले होते...

इकडे नलिनीच्या app प्रोजेक्ट सबमिट करण्याचा आजचा दिवस होता... दिवस रात्र एक करून तीने ते अँप्लिकेशन सॉफ्टवेअर बनवले होते.... ते तीने दिले तीचा पेमेंटचा चेक घेतला आणि स्कुटीवर घरी जाण्यासाठी निघाली.... 

अचानक जोरदार पाऊस सुरु झाला.... पाऊस इतक्या जोराचा होता की नलीनीला समोरचं काहीच दिसत नव्हतं... तिथला एक कोपरा बघून नलिनीने तीची स्कुटी  पार्क केली.... 

तितक्यात तीचा हात कुणीतरी पकडल्याची तिला जाणीव झाली.... तीने बघितले तर तो तुषार होता... तो काहीतरी बोलण्याचा प्रयत्न करत होता... पण पावसाच्या आवाजाने नलिनीला काहीच ऐकू येत नव्हते... 

शेवटी तुषारने तिला ओढूनच बाजूला दुकानाच्या एका शेड खाली नेले.... तिथे एका कोपऱ्यात आता दोघांचे आवाज एकमेकांना ऐकू येत होते..... 

नलिनी :काय झाले तुषार?? तू काय म्हणत होतास?? 

तुषार :अगं नलिनी मी म्हणत होतो की तिथं भिजत उभी राहू नकोस... या शेडखाली चल... 

नलिनी :अच्छा, थँक्स.... 

तुषार : नोमॅन्शन, बाकी ईकडे कुठे?? 

नलिनी :माझं आज app चं काम पूर्ण झालं.... 

तुषार : good, म्हणजे आता फ्री.... आणि मग तो अर्धवट भिजलेल्या नलिनीकडे एकटक बघत बसला.... 

नलिनीला देखील तुषार सतत बघतोय याची जाणीव झाली.... तीची नजर आपोआपच शरमेने खाली झाली 

त्याचं एकटक बघणं तिला मनोमन भावलं होतं.... 

तितक्यात थोडा पाऊस कमी झाला.... 

तुषार :नलिनी !!आपण त्या कॅफे मध्ये जायचं का?? तिथे जरा गरम गरम कॉफी घेऊ तूला चालेल ना... 

नलिनी :का नाही.... उलट छान वाटेल....

तुषार :मनातच... yes 

तुषार आणि नलिनी कॅफे मध्ये येऊन बसले.... सुरवातीला दोघेही शांत बसले....मग तुषारने सुरवात केली... 

तुषार :नलिनी !!तूला माझ्या घराचा पत्ता कसा काय माहीती?? 

नलिनी :समायराने तूला काहीच सांगितलं नाही का?? 

तुषार :नाही... 

नलिनी : हे बघ तुषार प्लीज रागावू नकोस... पण तू आणि  समायरा विवाहित जोडपे आहेत असं दाखवण्याचं प्लांनिंग तूझं होतं ना.... तू ठरला अनोळखी.... मग तू चांगला आहॆस की नाही याचा शहानिशा करण्यासाठी मी तूझ्या घरी पोहोचले..... 

तुषार :पण माझ्या घराचा पत्ता.... तूझ्या पर्यंत कसा काय आला??  ओ  आलं लक्षात समायराने दिला असेल...मला तीने एकदा पत्ता मागितला होता .... 

नलिनी : हो... एकदम बरोबर.... तूझ्या आईला भेटल्यावर मला खात्री पटली आणि मी लागलीच माझ्या घरून समायराला सांगितलं... 

तुषार :काय??

नलिनी :हेच की तू खरं बोलत आहॆस.... 

तुषार : हम्म... म्हणून शांत बसला त्याचा चेहरा आता थोडा रागीट वाटायला लागला होता....

नलिनी : तुषार !! तूला राग आला आहे का?? 

तुषार :काय बोलू??  रागही 😡आला आहे आणि तुमचं कौतुकही😊 वाटत आहे.... 

नलिनी : म्हणजे?? 🤔

तुषार :कौतुक या साठी की तूम्ही अनोळखी व्यक्तीचा शहानिशा केला आजकाल हे काळाची गरज झाली आहे... आणि राग या साठी की समायरा मला एकदा जर म्हणाली असती तर मीच तिला घरी नेलं असतं... 

नलिनी : हे बघ तुषार !! गैरसमज करून घेऊ नको... तुझ्याबद्दल शंका मी उपस्थित केली होती... समायराच्या डोक्यात सुद्धा नव्हतं... आणि तेव्हा आपण भेटलो देखील नव्हतं... तूझं असं अचानक वागणं मला खटकलं होतं... 

तुषार : मग आता भेटल्यावर काय वाटतं माझ्या बद्दल?? 

नलिनी : भेटल्यावर !!!आमचा तो गैरसमज होता... अजून काही नाही. हे लक्षात आलं....

तुषार : अच्छा!! म्हणजे मी तितकासा चांगला वाटलो नाही तर... 

नलिनी :काहीही काय तुषार?? उगाच शब्दात पकडू नकोस... नलिनी जरा लाजलीच 

तुषारला ते नलिनीचं लाजणं खूप आवडलं...... दोघांचीही कॉफ़ी घेऊन झाली होती.... पाऊसही थांबला होता.... 

नलिनी : पाऊस थांबला !!चल तुषार निघते मी.... 

तुषार :ठीक आहे.... nice to meet you..... असं म्हणत हात पुढे केला.... 

नलिनीने लाजून तीचाही हात पुढे केला आणि nice to meet you too असं हळूच म्हणाली..... 

दोघेही आपापल्या घरी निघाले... दोघांच्याही मनात एक वेगळाच आनंद ओसंडून वाहत होता.... दोघांच्याही मनाला एक वेगळीच हुरहूर लागली होती.... दोघांनाही  अजून थोडावेळ बोलत बसलो असतो तर असं वाटायला लागलं होतं...... 

क्रमश :

भाग 26 वाचण्यासाठी निळ्या line वर क्लिक करा 👇

किती सांगायचं मला (भाग 26)

कथा आवडल्यास like करून comment करा. 

अजून नवनवीन कथा वाचण्यासाठी या वेबसाईट ला फॉलो करा 

प्रकाशनाचे आणि वितरणाचे हक्क लेखिकेकडे राखीव 

©® डॉ. सुजाता कुटे 

 

©® डॉ.सुजाता कुटे