किती सांगायचं मला (भाग 31)

समायरा आणि नलिनी दोघीही घरी आल्या....समायरा स्कुटीवरून उतरली.... 

समायरा : नलिनी मध्ये येतेस?? 

नलिनी : नको गं, उशीर होतो आहे....

समायरा : नलिनी !!तू ठीक आहॆस ना... काही का असेना तुषार तूझी काळजी करतो गं... 

नलिनी : हो.. तू म्हणत आहॆस ते खरं आहे...बरं झालं तुषारला हे सगळं आधीच कळालं..... चल येते मी बाय... 

असं म्हणून नलिनीने तीची स्कुटी सुरु केली....

समायराची आई :आलीस का समु बेटा... मॉल मध्ये गेली होतीस ना !!

समायरा : नाही आई उद्या जाणार आहे.... आज काम थोडं जास्त होतं.... 

इकडे नलिनी तिच्या घरी पोहोचली.... तीचे आई बाबा तीची वाटच पाहत होते.... 

नलीनीचे बाबा : काय??  मिळालं का प्रोजेक्ट?? 

नलिनी : हो बाबा... आता महिनाभर तरी मला या नवीन ऑफिसला जावं लागेल....

जेवण उरकून नलिनी तिच्या बेडरूम मध्ये गेली..... आज तिचं कशातच मन लागत नव्हतं... रडून मोकळं व्हावंसं वाटत होतं.... खरंच आपण एखाद्या फ्रॉड मध्ये अडकलो तर.... टेन्शनने तिचं डोकं दुखत होतं.... 

तितक्यात मेसेंजरच्या नोटिफिकेशनची बेल वाजली..... 

नलिनीने बघितलं....

 तुषार : Hi

नलिनी :hi 

तुषार : कशी आहॆस?? टेन्शन कमी झाले की नाही..... 

नलीनी : तसं म्हणावं तर टेन्शन येत आहे  ... पण तूम्ही दोघे आहेत ना... मला सांभाळून घ्याल याची खात्री आहे .... म्हणून आता थोडं  रिलॅक्स.... 

तुषार :सॉरी 

नलिनी :सॉरी, कशाबद्दल??

तुषार : मी जरा जास्तच बोललो......पण काय करू??  तूझ्यावर काही आळ येऊ नये इतकंच मला वाटतं 

नलिनी : उलट तर मी तूला थँक्स म्हणायला पाहिजे... 

तुषार:आनंदाने  वेलकम वेलकम... बाकी झालं J1

नलिनी : हे काय टिपिकल माणसासारखं विचारत आहॆस.... जेवण वगैरे 🙄

तुषार :मग अटीपीकल माणसासारखं विचारू?? 😍😍तूला चालेल?? 

नलिनी :hmm 

तुषार : काय hmm, नलिनी..... 

नलिनी : काय?? 

तुषार : एक विचारू??

नलिनी : काय?? 

तुषार : जाऊ दे... 

नलिनी :🤷‍♀️, 

तुषार : जाऊदे विचारूनच टाकतो.... 

नलिनी will you be my friend?? 

नलिनी :🤦‍♀️... तूला हे विचारायचं होतं?? 

तुषार : घाबरून... काय झालं?? 

नलिनी :मला वाटलं तू मला प्रपोज करशील 🤩😍

तुषार :🧐... नलीनीच्या अश्या अनपेक्षित बोलण्याने तुषार एकदम हुरळून गेला.... नलिनीला सांगून टाकू का एकदा... दोन तीन वेळेस type केलं पण पोस्ट करण्याची हिम्मत मात्र झाली नाही.... 

 तुषारचा काहीच रिप्लाय आलेला नाही हे पाहून नलिनी थोडी डिस्टर्ब झाली..... चल तुषार झोपते मी gn असं म्हणून तीने मोबाईल डाटा बंद केला.... 

तुषारला देखील बोलणं अर्धवट राहिल्याने त्याचं मन खट्टू😞 झालं होतं....

आपण कीती मूर्ख आहोत समोरून इतका व्यक्त होण्याचा चान्स मिळाला तरी तो सोडला.... पण एक गोष्ट छान झाली नलीनीच्या मनात आपण आहोत याचा अंदाजा तरी आला..... असं विचार करत तुषारला झोप लागली.... 

दुसरा दिवस तुषार, नलिनी या दोघांमध्ये नवचैतन्य निर्माण करत होता.. दोघांनाही एकमेकांच्या भेटीची ओढ लागली होती....तसंच नवीन प्रोजेक्ट काय आव्हानं घेऊन करावं लागेल याची नलीनीला धाकधूक लागली होती...... 

नलिनी मात्र येता जाता स्वतःला आरशात न्याहाळत होती.... तिला ती छान दिसते का नाही असा वेळोवेळी प्रश्न पडत होता.... ड्रेस निवडताना तीची धांदल उडाली होती....

आज काय झालंय आपल्याला🤔.... आपण असं वागत आहोत की तुषारला आज पहिल्यांदाच भेटणार आहोत 😊मनोमन स्मित करत नलिनी तयार व्हायला लागली....

 नलिनी फक्त प्रोजेक्ट पुरती जॉब वर असल्यामुळे ती 9 to 5 या वेळेसाठी बांधील नव्हती.... तिचा वेळ 11 ते 4 असा ठरला होता...

समायरा नी तुषार दोघेही नेहमीप्रमाणे ऑफिसला आले....

दोन महीने झाले होते समायरा आणि तुषार सोबत येत जात असत, पण इतकं खूष ती त्याला पहिल्यांदाच पहात होती.... 

त्याच्या चेहऱ्यावर एक वेगळी चमक दिसत होती... तसंच कधी बऱ्यापैकी सुरकुत्या असणारे कपडे आज कडक इस्त्री केलेले होते... 

माणूस प्रेमात पडल्यावर इतका बदलतो?? 😳 समायरा मनोमन विचार करू लागली.... 

खरंच दोघेही एकमेकांना  छान सूट होतात ... यांना लवकरच एकत्र आणावं लागेल... परत असा समायरा मनातच विचार करू लागली.... 

तुषार मात्र थोडया थोडया वेळाने घड्याळ बघत होता आणि दरवाजाकडे बघत होता.... 

अकरा वाजता येणार आहे....  न राहवून समायरा बोलली..

समायराच्या त्या बोलण्याने तुषार एकदम कॉन्शियस झाला.... आणि लॅपटॉप मध्ये तोंड खुपसून बसला.... 

हा तोच तुषार आहे का?? मला माझ्याशी लग्न करशील का डायरेक्ट विचारणारा.... तुषार समोरचं लॅपटॉप हातात घेऊन समायरा म्हणाली.... 

तुषार :का?? 🤔तूला असं का वाटतं..... 

समायरा : नलिनी.... 

तुषारने लागलीच वळून दरवाजाकडे बघितलं..... नलिनीचं आगमन झालं होतं.... 

नलिनी बरोबर यांच्या केबिनच्या दरवाजा जवळ आली स्मित करून आशिष आणि दिवाकर असणाऱ्या केबिन कडे गेली... 

एकमेकांना पाहून दोघांचे चेहरे खुलले होते.... 

समायरा : तुषार !! नलिनी आली की तूझ्या चेहऱ्याचा रंग बदलला..... काय कारण आहे.... 

तुषार :काही नाही.... 

समायरा : हे बघ तुषार मला इतकं कळतं तू जर नलिनीला लवकर  बोलला नाहीस तर.... तीचे वडील खूप कडक आहेत.... आणि नलिनीच्या लग्नाचंही बघत आहेत..... तूझ्या हाती काही लागणार नाही.... 

तुषार : हूं

तितक्यात नलिनी तिथे आली.... 

नलिनी : Excuse me.!!.. मी नलिनी... तुमच्या कंपनीचं app बनवत आहे त्या साठी मी इथे आले आहे....  तूम्ही हनिमून पॅकेजवर काम करत आहात right?? 

समायरा  आणि तुषार अवाक होऊन नलिनीकडे बघायला लागले... 

नलिनीच्या मागे दिवाकर देखील त्यांच्या केबिन मध्ये घुसला.... 

समायरा :  yes नलिनी आम्ही हनिमून पॅकेज वर काम करत आहोत...... 

नलिनी : त्याच्या रिगार्डिंग तूम्हाला त्या पॅकेज मध्ये पाहिजे त्याचं एक फोल्डर तयार करून मला ई-मेल करा.... काही ऍनिमेशनच्या जाहिरातीपण आहेत ना त्या सगळ्या मला ई-मेल करा...... 

दिवाकर देखील नलीनीचे काम बघून अचंबित होत होता.... 

कामावर रुजू होऊन तास भरही झाला नसेल तर नलिनीने सगळ्या विभागाकडून त्यांच्या त्यांच्या पॅकेजची माहिती गोळा करण्याची जोरदार सुरुवात केली होती.... 

नलिनीचे  सगळ्यांना भेटून झाल्यावर ती स्वतःच्या जागेवर जाऊन बसली..... 

किती विचित्र वाटलं ओळख असूनही अनोळखी असं वागताना... खरंच समायरा आणि तुषारची कमाल आहे....अनोळखी असून नवरा आणि बायकोची acting करावी लागत आहे.... असं मनात म्हणायला लागलीm

ईकडे समायरा डोक्याला हात मारून बसली.🤦‍♀️.. 

तुषार : समायरा !! काय झालंय..... 

समायरा : किती हा सावळा गोंधळ.... लग्नाचं एक नाटक काय कमी होतं आता नलिनी आणि मी अनोळखी असल्याचं नाटक पण करावं लागणार..... 

तुषार : काय करणार.... मला मनापासून वाटतं की मार्थाला कुठला धोका होऊ नये.... 

समायरा : आपण तरी वेगळं काय करतोय?? आपण पण  तर मार्थाला धोका देत आहोत ना ..... समायरा थोडी इमोशनल झाली... 

तुषार : अगं पण ती आपली मजबुरी आहे अन आपण कुणाचं नुकसान थोडी करत आहोत...समायरा !! आशिष ईकडे येत आहे.... 

समायराने तीची नजर फिरवली... आशिषला पाहून लॅपटॉप वर काहीतरी काम करते आहे असे भासवू लागली. 

आशिष : तुषार, समायरा  कशी वाटली आपली app developer?? 

तुषार : आशिष !! तू निवडलीस ना तीला मग नंबर एक  असणारच त्यात वादच नाही.....तीची काम करण्याची पद्धत देखील अतीउत्तम आहे....त्यामुळे आपल्या कंपनीची app परफेक्ट होणार हे नक्की.... 

समायरा : हो, खूप हुशार आहे ती... 

थँक्स थँक्स, आशिष एकदम खूष होऊन मनाला.... खूप दिवसांनी पहिल्यांदाच त्याच्या मनासारखं झालं होतं.. 

त्यामुळे तो खूप खूष होता.....

क्रमश

भाग 32 वाचण्यासाठी निळ्या line वर क्लिक करा 👇

किती सांगायचं मला (भाग 32)

नियमित वाचनासाठी E-mail टाकून सदस्यता घ्या 

कथा आवडल्यास like करून comment करा. 

अजून नवनवीन कथा वाचण्यासाठी या वेबसाईट ला फॉलो करा 

प्रकाशनाचे आणि वितरणाचे हक्क लेखिकेकडे राखीव 

©® डॉ. सुजाता कुटे